Wenecja ratowana przed zalaniem

Wiadomości telewizyjne i radiowe od czasu do czasu informują nas o zalaniu Wenecji wysoką wodą. Acqua alta wdziera się na starówkę około pięćdziesiąt razy w ciągu roku. Przyczyną takiej ilości powodzi najczęściej są silne prądy morskie i sirocco – wiatr wiejący z południa pchający fale morskie na Wenecję. Dodatkowo pogarszają sprawę obfite opady deszczu w północnej części Włoch, których wody zasilają kilka rzek wpadających bezpośrednio do Laguny Weneckiej. Bardzo istotną przyczyną ciągle wzrastającej liczby wysokich przypływów jest postępujące obniżanie się gruntu wyspy. Występowanie jego zaobserwowano po 1920 r. Według najnowszych badań naukowców amerykańskich Wenecja obniża się w tempie ok. 2 mm rocznie. W minionym stuleciu poziom Wenecji osunął się o 23 cm względem poziomu morza. Jest to rezultat zmian, które zaszły na poziomie wód podskórnych, a dokładniej w wyniku ich nadmiernej eksploatacji.
Woda słona wpływa na postępującą erozję fundamentów, powoduje powstawanie spękań murów, powstawanie szpar w konstrukcjach i zdobieniach fasad pałaców i kościołów.
Dla ratowania miasta postanowiono wprowadzić w życie wiele uzgodnień m.in.:

• legislacyjnych stawiających za priorytet ochronę środowiska wodnego, powietrza, a przede wszystkim stworzenie odpowiednich warunków bytowych i socjalnych dla stałych mieszkańców wysp weneckich,
• urbanistyczno-konserwatorskich mających na celu ochronę historycznego centrum i odrestaurowanie zniszczonych zabytków sztuki,
• budowę systemu ruchomych zapór chroniących przed napływającą do laguny wysoką wodą.

Mose (Modulo Sperimentale Elettrodinamico czyli Eksperymentalny Moduł Elektrodynamiczny) to nazwa wspomnianego systemu 78 ruchomych tam. Są one instalowane przy wjeździe do laguny i będą podnosić się automatycznie, gdy woda będzie przekraczać 1m powyżej dopuszczalnego poziomu. Pierwszy odcinek stalowej zapory został przetestowany w październiku 2013 r. Ta potężna inwestycja inżynieryjno-wodna szacowana jest obecnie na kwotę ok. 5,5 mld euro (wcześniej przewidywano zmieścić się w budżecie wynoszącym 4,27 mld euro). Decyzję o przystąpieniu do jej realizacji podjął w 2003 roku ówczesny premier Włoch Silvio Berlusconi. Budowa trwa już 14 lat. Pierwszy termin zakończenia prognozowano na 2012 r., drugi termin podawano na 2016 r. Czy jest już zakończona i działa?