Krzysztof Kolumb (Cristoforo Colombo) ur.1451 w Genui (Włochy), zm. 1506 w Valladolid (Hiszpania) – włoski żeglarz, podróżnik i nawigator, tercjarz franciszkański.
Kapitan wyprawy, która płynęła na trzech statkach: „Santa María”, „Niña” i „Pinta” pod flagą Kastylii-Leonu w poszukiwaniu zachodniej drogi morskiej do wschodniej Azji tj. do Indii, bo tak rozumiano całość Azji od Indii po Japonię. Jako pierwsza wyprawa w historii pokonała Ocean Atlantycki i 12 października 1492 dotarła do Indii Zachodnich czyli Ameryki – kontynentu nieznanego w ówczesnej Europie. Za dokonania został mianowany admirałem i pierwszym namiestnikiem hiszpańskich kolonii w Ameryce Środkowej. Kolumb był organizatorem i kapitanem czterech odkrywczych wypraw transatlantyckich z Hiszpanii do Ameryki zrealizowanych w latach 1492-1504. Jako pierwszy z Europejczyków – opłynął, zbadał i opisał rejon Morza Karaibskiego, w tym środkową część Bahamów, Kubę, Haiti (1492), większość Małych Antyli, Jamajkę (1493) oraz stały ląd Ameryki Południowej w okolicach ujścia rzeki Orinoko (1498) i brzegi Ameryki Północnej na południowo-zachodnim wybrzeżu Morza Karaibskiego (1502), choć niektórzy badacze uznają, że tu mógł go ubiec Amerigo Vespucci. Jako pierwszy Europejczyk usłyszał o istnieniu „Morza Południowego” czyli Pacyfiku. Powracające do Hiszpanii okręty Kolumba sprowadziły do Europy pierwszych indiańskich niewolników, przywiozły próbki nieznanych roślin m.in. kukurydzę, ziemniaki, tytoń i kakao, a także cenne złote ozdoby, perły. W drugą stronę brano konie i osły, bydło i świnie, krzewy winorośli i nasiona europejskich roślin uprawnych, narzędzia rolnicze i psy tresowane do chwytania ludzi.
Podczas wypraw pod dowództwem Kolumba wzniesiono pierwsze europejskie osiedla i misje w Ameryce Środkowej. Jego brat Bartolomeo w 1496 założył na Haiti Santo Domingo, najstarsze istniejące do dziś hiszpańskie miasto w Ameryce. On też tworzył pierwsze mapy oraz opisy regionu Karaibów i ich mieszkańców. Kolumb dał początek odkryć geograficznych na całej Półkuli Zachodniej. Wraz z odkryciami kroczyła krwawa konkwista i rabunkowa eksploatacja obu kontynentów, przymusowa chrystianizacja oraz kolonizacja tubylczych ludów Ameryki, które tak de facto Kolumb błędnie nazwał: Indios – Indianami.
Kolumb popełnił też inne błędy – zaniżył np. długość równika i wielkość Ziemi, błędnie sytuował Japonię i Chiny na kuli ziemskiej, przez co wierzył w możliwość bezpośredniego dotarcia do tych krajów po wypłynięciu z Europy w kierunku zachodnim. Krytykowany za skromne zdobycze materialne dostarczane władcom Hiszpanii, a zwłaszcza za małe ilości złota i przypraw korzennych, oraz za nieudolne zarządzanie koloniami oraz prześladowanie tubylców, toczył wieloletnie spory o utrzymanie władzy i obiecane mu przywileje.
Podróże Kolumba – oraz rozpowszechniane w całej Europie relacje z nich (i o nich) – zapoczątkowały trwały proces europejskiej kolonizacji obu Ameryk oraz wiele istotnych i nieodwracalnych zmian społecznych, politycznych, ekonomicznych, kulturalnych i przyrodniczych po obu stronach Atlantyku. Krzysztof Kolumb zmarł samotnie i w zapomnieniu na terenie Hiszpanii.